Όπως συμβαίνει σε κάθε λάθος. Το κάνουμε σήμερα και τιμωρούμαστε στο μέλλον. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος, ο σημερινός νοήμων άνθρωπος (αν έτσι θέλει να αυτοαποκαλείται) να κάνει λάθη στην διατροφή του που θα τα πληρώσει με μελλοντικά προβλήματα στην υγεία του. Γι' αυτό είναι άμεση ανάγκη να εντοπίσουμε και να σταματήσουμε τις κακές διατροφικές μας συνήθειες.
Ο συνδυασμός των τροφών (δηλαδή, τι τρόφιμα μπορούμε να τρώμε μαζί), παίζει σπουδαίο ρόλο, για τη διατήρηση της καλής καθημερινής διάθεσης και της υγείας μας γενικότερα. Συνήθως οι περισσότεροι άνθρωποι τρώμε από όλα τα είδη, ανακατεμένα, στην κυριολεξία ό,τι βρούμε μπροστά μας. Μετά από λίγες ώρες όμως, αισθανόμαστε ρεψίματα, ξινίλες, καούρες, βάρος, αδιαθεσία. Δεν προλαβαίνει να περάσει αυτή η αδιαθεσία, αυτή η μπόρα και το ξαναρίχνουμε πάλι στην ποικιλία των φαγητών, με την ίδια βουλιμία. Πάλι η ίδια άσχημα κατάσταση. Αυτό συνεχίζεται μια ολόκληρη ζωή γιατί αγνοούμε τη σπουδαιότητα των συνδυασμών και γιατί δεν μάθαμε να εξουσιάζουμε τη λαιμαργία μας. Με βάση την κατηγορία που κατατάσσονται τα τρόφιμα (φρούτα, λαχανικά, δημητριακά κλπ) πρέπει να έχουμε υπόψη μας συγκεκριμένες βασικές αρχές, για τους συνδυασμούς μεταξύ τους.
Επιπλέον η ενδεχόμενη σύγκρουση των θρεπτικών συστατικών μπορεί να ενεργεί άλλοτε ανταγωνιστικά (δηλαδή τα συστατικά από κάποιο τρόφιμο να μην μας αφήσουν να απορροφήσουμε τα ωφέλημα συστατικά από το άλλο π.χ. το γάλα με το κακκάο) και άλλοτε οι νέες χημικές ενώσεις που προκύπτουν από την ένωση των τροφίμων να προκαλεί κρυφές διατροφικές αλλεργίες σε τέτοιο βαθμό που να απορροφούν θρεπτικά συστατικά και ενέργεια από τον οργανισμό μας για να αντιμετωπιστούν και να αποβληθούν από τον οργανισμό.
Γενικά η συμβουλή να τρώμε λίγες και απλές τροφές κάθε φορά, να μην μπλέκουμε φρούτα και γλυκά μαζί με το φαγητό μας, στις περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθεί θησαυρός.
Η προσοχή μας στον συνδυασμό των τροφών χρειάζεται για ένα ακόμα λόγο.
Συχνά ο οργανισμός μας για να συνθέσει τα θρεπτικά στοιχεία του χρειάζεται την παρουσία συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών. Π.χ. αν παίρνουμε λεκιθίνη (πλούσια σε ινοσιτόλη 2850 mg/100gr) πρέπει να τρώμε περισσότερες τροφές με ασβέστιο για να εξισορροπήσουμε τον φώσφορο με το ασβέστιο, διότι η ινοσιτόλη και η χολίνη έχουν την ιδιότητα να προκαλούν μονομερή αύξηση της συγκέντρωσης φωσφόρου στο αίμα.
Τους συνδυασμούς τροφών η και τις αυτούσιες τροφές που καταναλώνουμε πρέπει να φροντίζουμε να μας δίνουν και επάρκεια από συστατικά που χρειαζόμαστε κάθε μέρα. Π.χ. τις υδατοδιαλυτές βιταμίνες (C, B6 κ.α.) που ο οργανισμός δεν αποθηκεύει όπως τις λιποδιαλιτές.
Τρώγονται καλύτερα μόνα τους, μπορούν να συνδυασθούν
με τους ξηρούς καρπούς, από ένα είδος το καθένα. Ένας καλός συνδυασμός π.χ. είναι, μήλα-καρύδια-σύκα ξηρά. Δεν θα κάνουμε όμως ένα καλό συνδυασμό αν φάμε από 2 είδη μαζί, π.χ. μήλα, αχλάδια-καρύδια-αμύγδαλα, σταφίδες, σύκα. Το δεύτερο είδος την επόμενη μέρα. Αν πεινάμε, αντί να φάμε το δεύτερο είδος, ας φάμε λίγο παραπάνω από το πρώτο είδος. Αυτός ο κανόνας ισχύει για όλες σχεδόν τις τροφές. Δηλαδή να μην τρώμε μεγάλη ποικιλία φαγητών σε κάθε γεύμα. Το πεπόνι και το καρπούζι, χωριστά και μόνα τους.
Χωρίζονται σε λαχανικά που τα τρώμε ωμά, σαλάτες π.χ . μαρούλι, λάχανα κ.λπ. ή βρασμένα, όπως π.χ ραδίκια, αντίδια, κ.λπ. και τους βολβούς των λαχανικών, που είναι πιο περιεκτικοί και τρώγονται σαν κύρια γεύματα, όπως πατάτες, παντζάρια, καρότα κ.λπ. Οι ωμές σαλάτες και τα βρασμένα χόρτα συνδυάζονται με όλες τις άλλες κατηγορίες τροφίμων (ξηρούς καρπούς, δημητριακά, όσπρια). Δεν συνδυάζονται με τα φρέσκα και ξηρά φρούτα. Οι βολβοί των λαχανικών και κυρίως οι πατάτες και τα παντζάρια δεν συνδυάζονται με καμιά από τις άλλες κατηγορίες τροφίμων, τρώγονται μόνα τους, ένα είδος, με μια ωμή σαλάτα, λίγο τυρί, ή ελιές. Τα καρότα, επειδή είναι πιο ελαφριά τροφή, συνδυάζονται και με άλλα τρόφιμα, σε μικρή όμως ποσότητα. Η ντομάτα είναι ένα φρούτο των λαχανικών, μια σαλάτα που θέλει λίγη προσοχή. Όχι μεγάλες ποσότητες ντομάτας με πολύ λάδι, όπως συνηθίζεται, μαζί με άλλα τρόφιμα. Τρώγεται σκέτη και συνδυάζεται καλύτερα με ξηρούς καρπούς.
Συνδυάζονται μόνο με τα φρούτα (φρέσκα και ωμά) και τις ωμές και βρασμένες σαλάτες λαχανικών.
Δημητριακά (ρύζι, στάρι, κουάκερ, ζυμαρικά, ψωμί κ.λπ)
Συνδυάζονται μόνο με ωμές και βρασμένες σαλάτες, ελιές, τυρί, ή γιαούρτι. Στα δημητριακά υπάγεται και το ψωμί που είναι ένα από τα βασικότερα είδη διατροφής. Δεν υπάρχει λόγος να τρώμε όπως έχουμε συνηθίσει, δηλαδή με οποιαδήποτε τροφή και ψωμί, γιατί δεν συνδυάζεται, με όλα τα τρόφιμα και προκαλεί προβλήματα στην πέψη (βάρος, δυσπεψία κ.λπ). Το ψωμί συνδυάζεται με τις ωμές και βρασμένες σαλάτες, το μέλι, το αβοκάντο, το γιαούρτι, τα αβγά κλπ. Δεν συνδυάζεται με τις πατάτες, τα παντζάρια, τα όσπρια, τα μακαρόνια, το ρύζι κ.λπ. Σε αυτά τα είδη των φαγητών δεν χρειάζεται να προσθέτουμε ψωμί όπως συνηθίζεται. Αν πεινάμε μπορούμε να φάμε λίγη ποσότητα φαγητού παραπάνω. Ακόμα το ψωμί δεν συνδυάζεται με τους ξηρούς καρπούς, τα ξηρά και φρέσκα φρούτα, εκτός από τα σταφύλια.
Συνδυάζονται μόνο με σαλάτες, λίγο τυρί ή ελιές. Επίσης, γα να μην νιώθουμε βάρος όταν τρώμε όσπρια, πρέπει να προσέχουμε και τα εξής:
Να μουσκεύουμε 12-14 ώρες προηγουμένως τα όσπρια και με το νερό που τα μουσκέψαμε, τα μαγειρεύουμε σε χαμηλή θερμοκρασία με πολλά λαχανικά (καρότα, κρεμμύδια, σέσκουλο, μαρούλι κ.λπ. Έτσι γίνονται πιο εύπεπτα.
Να μην τρώμε μεγάλες ποσότητες (μισό πιάτο είναι αρκετό).
Να μην ρίχνουμε πολύ λάδι, αλλά ελάχιστο.
Να μην τρώμε ψωμί μαζί με τα όσπρια.
Να τρώμε ήρεμα και να μασάμε πολύ καλά.
Από τα όσπρια, τα πιο ελαφριά είναι η φάβα και οι φακές. Όσοι έχουν ευαισθησία να προτιμούν αυτά τα είδη.
Οι ελιές αποτελούν ένα καλό συμπλήρωμα όλων σχεδόν των φαγητών, δεν πρέπει όμως να τρώμε πολλές ελιές μαζί, γιατί φυσικό είναι να βαρυστομαχιάσουμε.
Είναι ένα εκλεκτό προϊόν, αλλά δεν πρέπει να το παρακάνουμε. Δεν πρέπει να ρίχνουμε πολύ λάδι στα φαγητά, διότι το λάδι έχει την ιδιότητα να κολλάει στα τοιχώματα του στομαχιού, να αδυνατίζει τα γαστρικά υγρά και να δυσκολεύει την πέψη των φαγητών. Γι' αυτούς τους λόγους, το λάδι που ρίχνουμε στα φαγητά πρέπει να το μετράμε με το κουτάλι (1 κουταλιά περίπου σε κάθε πιάτο|), πως κάναμε στην κατοχή που δεν το είχαμε και να μην αδειάζουμε σε κάθε φαγητό μισό μπουκάλι λάδι, όπως κάνουμε σήμερα. Το λάδι γίνεται πιο εύπεπτο όταν το χτυπήσουμε με λεμόνι (στο πιάτο, στο ποτήρι, ή στο μίξερ κ.λπ). γίνεται ένα γευστικότητα γαλάκτωμα κατάλληλο για τις σαλάτες και τα άλλα φαγητά.
Αντικαθιστά την άσπρη ζάχαρη η οποία είναι πολύ βλαβερή, ενώ αντίθετα το μέλι είναι πολύ ωφέλιμο. Προστίθεται σε τσάγια, κρέμες, γλυκά κ.λπ. Λίγο μέλι ταιριάζει πολύ με τους ξηρούς καρπούς και τα φρούτα. Συνδυάζεται με το αβοκάντο, τρώγεται και με σκέτο ψωμί. Γενικά δεν πρέπει να τρώμε μεγάλες ποσότητες μελιού, γιατί είναι συμπυκνωμένη τροφή και αρκεί μικρή ποσότητα.Η μεγάλη ποσότητα προκαλεί βάρος.
Το γάλα (ξινόγαλο) καλύτερα σκέτο, όπως το πίνουν όλα τα βρέφη από τη μάνα τους χωρίς άλλες προσθήκες. Αν το σηκώνει το στομάχι μας μπορούμε να προσθέσουμε ψωμί, μέλι κ.λπ. Η συνήθεια που έχουν οι μητέρες να δίνουν στα παιδιά τους μαζί με το γάλα, αβγό, τυρί κ.λ.π. είναι πολύ κακός συνδυασμός.
Συνδυάζεται με φρέσκα φρούτα (εκτός από πορτοκάλι, πεπόνι, καρπούζι). Επίσης συνδυάζεται και με τα δημητριακά, ιδιαίτερα το ψωμί, αλλά σε μικρές ποσότητες. Δεν συνδυάζεται με τους ξηρούς καρπούς και τα όσπρια.
Συνδυάζεται με τα λαχανικά. Δεν συνδυάζεται με τα ξερά φρούτα και τους ξηρούς καρπούς. Με όλα τα άλλα τρόφιμα αν σας αρέσει, μπορείτε να το τρώτε, αλλά σε πολύ μικρή ποσότητα.
Συνδυάζονται καλύτερα με σαλάτες και ψωμί, τίποτε άλλο.
Σχετικά με τους συνδυασμούς των τροφών είναι αναγκαίο να έχουμε υπ' όψη μας και τα εξής:
Κάθε οργανισμός είναι και μια ειδική περίπτωση και πρέπει να καταλάβουμε από τις αντιδράσεις του οργανισμού μας, τι μας ταιριάζει περισσότερο και να το ακολουθήσουμε ή αν έχουμε κάνει σχετικές εξετάσεις με τις οποίες να γνωρίζουμε ποιές τροφές προκαλούν κρυφές ή φανερές διατροφικές αλλεργίες στον δικό μας οργανισμό.
Καλύτερα να τρώμε από λίγο περισσότερες φορές, παρά λίγες φορές μεγάλες ποσότητες, με αποτέλεσμα να αρρωσταίνουμε γιατί δυσκολευόμαστε να χωνέψουμε.
Φρούτα και άλλες ωμές τροφές, μπορούμε να τρώμε κάθε 2 ώρες περίπου. Και να μην ξεχνάμε, ότι η λαιμαργία και η απληστία είναι ελαττώματα και κακές συνήθειες, που πρέπει να ξεπεράσουμε για να βρούμε τη στομαχική και προσωπική μας ηρεμία.
Προσοχή όμως και στον υποσιτισμό. Στο θέμα των συνδυασμών των τροφών ορισμένοι υποστηρίζουν, ότι πρέπει να τρώμε μαζί μερικές βασικές τροφές (ζεύγη τροφών), για να παίρνουμε όλα τα συστατικά όπως π.χ όσπρια με δημητριακά. Αν την ανάμιξη αυτή την επιτρέπει το στομάχι μας, μπορούμε να την ακολουθήσουμε, αν όμως ακολουθούν δυσπεψίες να την αποφεύγουμε. Άλλοι επίσης υποστηρίζουν, ότι δεν πρέπει να δίνουμε και μεγάλη σημασία στους συνδυασμούς των τροφών. Με αυτήν την άποψη όμως το πρώτο που διαφωνεί και διαμαρτύρεται είναι το στομάχι μας. Πάντα με τις αναμίξεις το αποτέλεσμα είναι μια γερή στομαχική κρίση. Επομένως είμαστε υποχρεωμένοι να προσέχουμε πάντα τους συνδυασμούς των διαφόρων τροφίμων.
Πάνω από τις θεωρίες πρέπει να τοποθετούμε πάντα την πραγματικότητα.
ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΙ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
ΤΣΟΛΑΚΑΚΗ ΘΕΟΔΩΤΑ / ΧΑΝΤΖΗ ΟΛΓΑ
